کلمه "جدا ماندن" در زبان فارسی به معنای جدا شدن یا از هم فاصله گرفتن است. این ترکیب از دو بخش تشکیل شده است: فعل "ماندن" و قید "جدا". در نگارش و استفاده از این کلمه، بعضی نکات قواعد زبان فارسی و نگارش وجود دارد:

1. نحو و دستور زبان: این ترکیب معمولاً به صورت فعل در جملات استفاده می‌شود. مثلاً: "آن‌ها از هم جدا ماندند."

2. به کارگیری در جملات: می‌توان این واژه را در جملات مختلف به کار برد. مثلاً:

   • "دو دوست بعد از سال‌ها از هم جدا ماندند."
   • "در شرایط سخت، افراد ممکن است جدا بمانند."

3. نقطه‌گذاری: اگر "جدا ماندن" بخشی از جمله باشد، باید طبق قواعد نگارشی صحیحی از نقطه‌گذاری استفاده کنید. به عنوان مثال: "باران بسیار شدید بود، بنابراین ما از هم جدا ماندیم."

4. تفکیک مفهومی: "جدا ماندن" می‌تواند هم به معنای فیزیکی و هم به معنای عاطفی به کار رود. بنابراین، توجه به بافت جمله در انتخاب واژه مناسب مهم است.

5. در نشانه‌گذاری: در نگارش رسمی، از پرانتز برای توضیحات اضافی استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "آن‌ها (دوستان قدیمی) از هم جدا ماندند."

6. استفاده از معانی هم‌معنی: در برخی مواقع، می‌توانید از واژه‌های هم‌معنی یا عبارات دیگر استفاده کنید که مفهوم مشابهی دارند، مانند "فاصله گرفتن" یا "بیرون آمدن از هم."

در نهایت، همیشه در نظر داشته باشید که بافت و زمینه جمله برای تعیین دقیق معنای "جدا ماندن" نقش مهمی ایفا می‌کند.