کلمه «خودداری کردن» یک عبارت مرکب در زبان فارسی است که به معنی پرهیز کردن یا پیشگیری از انجام کاری به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این عبارت اشاره می‌کنیم:

1. نحوه نوشتن:

   • به صورت «خودداری کردن» نوشته می‌شود و این عبارت با «خودداری» (به عنوان اسم) و «کردن» (به عنوان فعل) ترکیب شده است.

2. فعل و ساختار:

   • در این عبارت، «خودداری» به معنای پرهیز از انجام کار و «کردن» به معنای عمل و فعل است. بنابراین این عبارت به معنای «عمل پرهیز کردن» است.

3. فعل و زمان:

   • هنگامی که این عبارت در زمان‌های مختلف استفاده می‌شود، باید به شکل فعل در جمله توجه کرد. مثلاً:
     • زمان حال: من خودداری می‌کنم.
     • زمان گذشته: او خودداری کرد.
     • زمان آینده: ما خودداری خواهیم کرد.

4. نحو و ساخت جملات:

   • «خودداری کردن» می‌تواند در جملات به عنوان فعل اصلی یا به عنوان بخشی از عبارت‌های بزرگتر به کار رود. به عنوان مثال:
     • او از صحبت کردن در مورد این موضوع خودداری کرد.
     • باید از مصرف غذاهای پرچرب خودداری کنیم.
5. کاربردها:
   • این عبارت معمولاً در نوشته‌های رسمی، ادبی، و مکالمات روزمره به کار می‌رود و به نوعی به رفتارهایی اشاره دارد که شخص از انجام آنها پرهیز می‌کند.

با رعایت این نکات می‌توانید از عبارت «خودداری کردن» به درستی و به‌طور مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.