کلمه «دوست‌داشتنی» یک واژه‌ی ترکیبی در زبان فارسی است که از دو جزء «دوست» و «داشتن» ساخته شده است. برای استفاده درست از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، چند نکته را می‌توان در نظر گرفت:

1. نحوه نگارش: این کلمه با علامت «ت» به‌صورت «دوست‌داشتنی» نوشته می‌شود. استفاده از خط تیره (ـ) بین اجزاء به‌منظور اتصال بهینه‌ی معنا و تلفظ است.

2. معنا: «دوست‌داشتنی» به معنای کسی یا چیزی است که قابلیت دوست‌داشتن دارد و یا باعث جلب محبت و علاقه‌ی دیگران می‌شود.

3. جنس و تعداد: این کلمه به‌طور عمده به‌عنوان صفت استفاده می‌شود و می‌تواند به‌صورت مفرد (دوست‌داشتنی) و جمع (دوست‌داشتنی‌ها) به‌کار رود.

4. جملات مثال:

   • او شخصی دوست‌داشتنی است.
   • این کتاب واقعاً دوست‌داشتنی است.
5. نکات دیگر: این کلمه معمولاً در جملات توصیفی به‌کار می‌رود و می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود، مانند «دوست‌داشتنی‌ترین» (به‌عنوان صفت عالی) یا «دوست‌داشتنی‌ها» (برای اشاره به گروهی از افراد یا اشیاء).

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور مؤثر و صحیح از کلمه «دوست‌داشتنی» در نوشتار خود استفاده کنید.