کلمه "رسوا کردن" در زبان فارسی به معنی آشکار کردن یک حقیقت یا وضعیت ناپسند و در نتیجه مورد سرزنش قرار گرفتن است. این کلمه معمولاً در جملات به صورت فعل مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند به شکل‌های مختلف صرف شود. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. صرف فعل:

   • "رسوا کردن" به عنوان یک فعل، می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود:
     • ماضی: او مرا رسوا کرد.
     • حال: او مرا رسوا می‌کند.
     • آینده: او مرا رسوا خواهد کرد.

2. خود و ضمیر:

   • می‌توانید از ضمایر مختلف در کنار این فعل استفاده کنید:
     • مثلاً: "او مرا رسوا کرد" یا "آنها او را رسوا کردند".

3. مترادف و متضاد:

   • مترادف‌: آشکار کردن، فاش کردن
   • متضاد: پنهان کردن، مخفی کردن

4. استفاده‌های ادبی:

   • کلمه "رسوا کردن" می‌تواند در متون ادبی و شعرها به شکل‌های زیبا و کنایی به کار رود و بار معنایی قوی‌تری گیرد.

5. نگارش:

   • در نوشتار رسمی و غیررسمی باید دقت کرد که ازاین کلمه در بافت درست و در متن‌های مرتبط استفاده شود تا از سوءتفاهم‌ها جلوگیری شود.
6. قید و وصف:
   • می‌توان برای تقویت معنا به همراه این فعل از قیدها یا صفات استفاده کرد:
     • مثال: "او به طور غیر منتظره مرا رسوا کرد."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "رسوا کردن" در جملات و متون خود استفاده کنید.