کلمه "ستایش بردن" یک ترکیب فعلی در زبان فارسی است که به معنای ستایش کردن یا تحسین کردن شخص یا چیزی به کار می‌رود. در اینجا به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این ترکیب پرداخته می‌شود:

1. فعل "بردن": این فعل در ترکیب "ستایش بردن" به معنای به زبان آوردن یا انجام عمل ستایش است. به همین دلیل باید به ساختار جمله توجه شود تا فعل به درستی به کار رود.

2. قید و صفت: هنگام استفاده از "ستایش بردن" می‌توانید قیدهایی مثل "با صداقت"، "از صمیم قلب" یا صفاتی مثل "بزرگ" یا "عمیق" را به کار برید تا احساسی که در ستایش نهفته است را بهتر انتقال دهید.

3. نحوه جمله‌سازی: این ترکیب می‌تواند در انواع جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • "او همیشه ستایش بردن در مورد معلمش را فراموش نمی‌کند."
   • "ما باید برای موفقیت‌های یکدیگر ستایش ببریم."

4. تنوع واژگان: برای تنوع در نوشتار، می‌توانید از واژه‌های هم‌معنی یا مترادف بهره ببرید. به عنوان مثال:

   • به جای "ستایش بردن" می‌توانید از "تحسین کردن" یا "تمجید کردن" استفاده کنید.
5. جلوگیری از تکرار: برای جلوگیری از تکرار کلمه "ستایش" در متن، می‌توانید به جملات خود تنوع ببخشید و از جملات مکالمه‌ای استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که توجه به دستور زبان و ساختار جملات در نوشتار شما بسیار مهم است.