قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه «شنیدن» و کاربرد آن در جملات به شرح زیر است:

1. تعریف و معنی:

   • «شنیدن» به معنای دریافت صوت یا صدا است. این واژه یک فعل است و به صورت‌های مختلف صرف می‌شود.

2. صرف فعل:

   • «شنیدن» در زمان‌های مختلف به صورت‌های زیر صرف می‌شود:
     • زمان حال: می‌شنوم، می‌شنوی، می‌شنود، می‌شنویم، می‌شنوید، می‌شنوند.
     • زمان گذشته: شنیدم، شنیدی، شنید، شنیدیم، شنیدید، شنیدند.
     • زمان آینده: خواهم شنید، خواهی شنید، خواهد شنید، خواهیم شنید، خواهید شنید، خواهند شنید.

3. قیدها:

   • می‌توان به کلمه «شنیدن» قیدهایی اضافه کرد تا حالتی خاص به جمله بدهد. به عنوان مثال:
     • خوب می‌شنوم.
     • با دقت می‌شنید.

4. استفاده از جمله‌های مختلف:

   • می‌توان «شنیدن» را در جملات مختلف به کار برد:
     • من صدای باران را می‌شنوم.
     • آیا تو موسیقی را شنیدی؟
     • او همیشه اخبار را می‌شنود.

5. عبارات ترکیبی:

   • «شنیدن» می‌تواند بخشی از عبارات ترکیبی باشد:
     • شنیدن ندا (صدای کسی که شما را صدا می‌کند)
     • شنیدن صدا (گوش دادن به صداها)
6. ایجاد جملات سوالی و منفی:
   • با توجه به قواعد نگارشی، می‌توانید جملات سوالی و منفی بسازید:
     • آیا تو صدای او را شنیدی؟
     • من صدای موسیقی را نمی‌شنوم.

با رعایت این موارد، می‌توان کلمه «شنیدن» را به صحیح‌ترین شکل در جملات و متون مختلف استفاده کرد.

1. وقتی به صدای باران گوش می‌دادم، احساس آرامش می‌کردم و گویی دنیایم را تغییر می‌داد.
2. او همیشه از شنیدن داستان‌های قدیمی لذت می‌برد و در هر قصه، خاطراتی را به خاطر می‌آورد.
3. شنیدن موسیقی زنده در پارک به من انرژی و شادی زیادی بخشید و تمام خستگی روز را از تنم برد.