فضول آوردن

کلمه "فضول" به معنای دخالت‌گر یا فردی است که در امور دیگران فضولی می‌کند. در زبان فارسی استفاده از این کلمه و همچنین موارد نگارشی مرتبط با آن به شرح زیر است:

قواعد استفاده از "فضول":

1. معنی: "فضول" به معنای بی‌مورد و غیرضروری و نیز کسی است که در امور دیگران دخالت می‌کند.
2. نحوه‌ نوشتار: کلمه "فضول" باید به همین صورت نوشته شود و از املای صحیح آن اطمینان حاصل کرد.
3. استفاده در جملات: می‌توان "فضول" را به عنوان صفت در جملات به کار برد. مثال:
   • او فردی فضول است که در هر موضوعی نظر می‌دهد.

نکات نگارشی:

1. جدایی کلمات: در جمله‌هایی که کلمه "فضول" به کار می‌رود، باید به فاصله‌گذاری صحیح توجه کرد.

   • مثال صحیح: "او فضول است."
   • مثال نادرست: "او فضولاست."

2. استفاده از علامت نگارشی:

   • در جملات سوالی یا تعجبی، می‌توان از علامت سوال یا تعجب استفاده کرد.
   • مثال: "چرا اینقدر فضول هستی؟"

3. نحوه‌ به کارگیری ادبی: در نوشته‌های ادبی یا توصیفی، می‌توان فضول را به صورت تشبیه یا تمثیل نیز به کار برد:

   • مثال: "فضولان چون مگسان دور عسلند، همواره در پی کشف رازهای دیگران."
4. افزایش دامنه واژگانی: در جملات می‌توان از مترادف‌ها یا واژه‌های مرتبط نیز استفاده کرد:
   • فضولی، دخالت، کنجکاوی، تجسس.

جمع‌بندی:

کلمه "فضول" می‌تواند به صورت‌های مختلف در جملات به کار رود و رعایت قواعد نگارشی باعث افزایش وضوح و دقت متن می‌شود.