عبارت "مهمل گو" به معنای کسی است که بیهوده و بی‌محتوا سخن می‌گوید. در نگارش این کلمه، چند نکته وجود دارد که باید مد نظر قرار گیرد:

1. جدا نوشتن یا وصل نوشتن: "مهمل" و "گو" معمولاً به صورت جدا نوشته می‌شوند: "مهمل گو".

2. تلفظ: در تلفظ، به کار بردن لحن مناسب و تأکید بر واژه "مهمل" و "گو" می‌تواند به درک بهتر مفهوم کمک کند.

3. استفاده در جمله: برای استفاده از "مهمل گو" در جملات، بهتر است به کارکرد آن در متن توجه کنید. مثلاً:

   • "او همیشه مهمل گو است و هیچ چیز مفیدی نمی‌گوید."
   • "از گفتار مهمل گویان باید دوری کرد."

4. نکات نگارشی: اگر در متنی رسمی از این عبارت استفاده می‌کنید، باید به رعایت قواعد نگارشی و ساختار جملات توجه کنید. مثلاً، استفاده از ویرگول‌ها، نقطه‌گذاری و غیره.

5. معادل‌ها: در صورتی که بخواهید مفاهیم مشابه را بیان کنید، می‌توانید از واژه‌هایی چون "بیهوده‌گو" یا "خرافه‌گو" استفاده کنید.

در کل، "مهمل گو" یک اصطلاح است که نیاز به توجه به ساختار جملات و نگارش صحیح دارد.