کلمه «نگون‌بخت» در زبان فارسی به معنای کسی است که بدبخت، گرفتار یا ناموفق است. این کلمه از دو بخش «نگون» و «بخت» تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن به‌صورت درست:

   • کلمه باید به‌صورت «نگون‌بخت» نوشته شود. استفاده از خط فاصله بین «نگون» و «بخت» الزامی است، زیرا این دو واژه ترکیبی را تشکیل می‌دهند و باید به‌صورت واحد خوانده شوند.

2. نحو و استفاده:

   • این کلمه معمولاً به عنوان صفت و برای توصیف وضعیت افراد به‌کار می‌رود، مثلاً: «او یک نگون‌بخت است.»
   • همچنین می‌توان از این کلمه در متون ادبی برای اشاره به عناصر تراژیک استفاده کرد.

3. مفرد و جمع:

   • «نگون‌بخت» به‌صورت مفرد است. برای جمع‌ساختن آن می‌توان از «نگون‌بخت‌ها» استفاده کرد.

4. انطباق با ضمیر و فعل:

   • هنگام استفاده از «نگون‌بخت» باید به انطباق آن با ضمایر و افعال توجه شود؛ مثلاً، می‌توان گفت: «آن نگون‌بخت به کمک نیاز دارد.»
5. ادغام در جملات:
   • می‌توانید از این کلمه در جملات مختلف به‌منظور توصیف حال و وضعیت افراد استفاده کنید. مثلاً: «زندگی نگون‌بختان در این شرایط دشوار است.»

با رعایت این نکات می‌توانید از «نگون‌بخت» به‌درستی در نوشتار خود استفاده کنید.

1. او نگون‌بخت بود که در روز تولدش باران شدیدی بارید و تمام برنامه‌هایش خراب شد.
2. داستان زندگی آن نگون‌بخت، پر از چالش‌ها و سختی‌های بی‌پایان بود که هیچ‌گاه از پا ننشست.
3. در داستان‌های کهن، قهرمانان بسیاری وجود دارند که به خاطر یک اشتباه، تبدیل به نگون‌بختانی شدند که در جستجوی Redemption بودند.