کلمه "تنها" در زبان فارسی به عنوان یک قید، صفت و همچنین اسم بکار می‌رود، و در جملات معانی مختلفی را به خود می‌گیرد. در اینجا به بررسی قواعدی که مربوط به این کلمه می‌شود، می‌پردازیم:

1. استفاده به عنوان صفت:

• "تنها" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اسم‌ها به کار برود. مثلاً:
  • او تنها دانش‌آموزی بود که موفق شد.

2. استفاده به عنوان قید:

• این کلمه در برخی جملات به عنوان قید برای توصیف فعل‌ها به کار می‌رود. مثلاً:
  • او تنها به خانه برگشت.

3. نحوه نوشتن:

• "تنها" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و باید توجه داشت که در نگارش، این کلمه با "تنها" بدون فاصله و به صورت کامل درج شود.

4. قواعد نگارشی:

• در جملات رسمی و نوشته‌های ادبی، بهتر است از "تنها" به درستی و به‌جا استفاده شود تا مفهوم مورد نظر به وضوح منتقل شود.
• همچنین، توجه به سیاق جمله و هم‌نشینی با دیگر کلمات مهم است تا از مغلطه یا ابهام جلوگیری شود.

5. جایگاه کلمه در جمله:

• "تنها" معمولاً قبل از اسم یا بعد از فعل قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:
  • او تنها دوست من است.
  • تنها او بود که آمد.

6. پرهیز از تکرار بی‌مورد:

• در نوشتار می‌توان از تکرار بی‌مورد "تنها" خودداری کرد تا جملات روان‌تر و زیباتر شوند. به جای آن می‌توان از مترادف‌ها یا جملات متفاوت استفاده کرد.

7. مفاهیم دیگر:

• در برخی جمله‌ها از "تنها" به مفهوم محدودیت یا یکتایی استفاده می‌شود. مثلاً:
  • این تنها کتابی است که چاپ شده است.

این قواعد می‌تواند در بهبود نگارش و همچنین درک بهتر جملات کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تنها" در جملات مختلف آورده شده است:

1. او تنها فردی بود که در جلسه حاضر شد.
2. من در این شهر تنها هستم و هیچ دوستی ندارم.
3. گاهی اوقات بودن تنها برای تفکر بهتر است.
4. او به تنهایی به سفر رفت و از آن لذت برد.
5. تنها چیزی که می‌خواهم آرامش است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا جملات خاص‌تری مد نظر دارید، لطفاً بفرمایید.