جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
دستور زبان به عنوان یک اصطلاح در زبانشناسی و ادبیات فارسی، به مجموعه قواعد و اصولی اطلاق میشود که به نحوهی ساخت جملات، بهکارگیری واژهها و ساختارهای مختلف در زبان مربوط میشود. در زیر به چند نکته مهم درباره دستور زبان و قواعد نگارشی مرتبط با آن پرداخته میشود:
۱. اجزای جمله
فعل: هر جمله باید حداقل یک فعل داشته باشد. فعل بیانگر عمل، حالت یا وقوع چیزی است.
اسم: اسم میتواند فاعل یا مفعول باشد. فاعل معمولاً مشخصکننده شخص یا چیزی است که عمل بر روی آن انجام میشود.
حروف اضافه: حروفی که رابطهی بین اسمها، فعلها و سایر عناصر جمله را مشخص میکنند.
۲. ساختار جمله
جملهی ساده: جملهای که از یک فاعل و یک فعل تشکیل شده است. بهعنوان مثال: "علی کتاب میخواند."
جملهی مرکب: شامل دو یا چند جملهی ساده با استفاده از حروف ربط است. مانند: "علی کتاب میخواند و مریم داستان مینویسد."
۳. علائم نگارشی
نقطه (.): برای پایان جمله.
ویرگول (،): برای تفکیک عناصر یک لیست یا جملات کوتاه مرتبط.
نقطهویرگول (؛): برای جدایی جملات مرتبط که نیاز به تفکیک بیشتری دارند.
دوتناظر (״) و دروندهی[...]: برای نشان دادن نقلقول یا توضیحات اضافی.
۴. تطابق در زمان و تعداد
فعل باید با فاعل از نظر زمان و تعداد (مفرد/جمع) منطبق باشد. بهعنوان مثال، "دانشآموزان در کلاس درس میخوانند." در اینجا فعل "میخوانند" با "دانشآموزان" که جمع است، تطابق دارد.
۵. استفاده از قیدها و صفتها
قیدها و صفتها میتوانند به توصیف فعلها و اسمها کمک کنند. بهعنوان مثال: "علی سریع میدود." (اینجا "سریع" قید و "علی" فاعل است.)
۶. ساخت واژهها
قواعد ترکیب واژهها و ساخت واژههای جدید نیز بخشی از دستور زبان هستند؛ مانند افزوده شدن پیشوندها و پسوندها.
این نکات بنیادی به شما کمک میکنند تا در نوشتار و گفتگوی خود به قواعد زبانی و نگارشی توجه کنید و از آنها به درستی استفاده کنید.
1. شاخه ای از مطالعات زبانی و زبان شناختی شامل صرفونحو 2. نظامی که براساس آن تکواژها و واژه های زبان برای تشکیل جمله سامان می یابند 3. توصیفی از نظام جمله ها و سازه های آن به شکل مجموعه ای از قواعد متـ . دستور 1 قواعد، صرف ونحو، كتاب لتعليم النحو
تشریح نگارش (هوش مصنوعی)
دستور زبان به عنوان یک اصطلاح در زبانشناسی و ادبیات فارسی، به مجموعه قواعد و اصولی اطلاق میشود که به نحوهی ساخت جملات، بهکارگیری واژهها و ساختارهای مختلف در زبان مربوط میشود. در زیر به چند نکته مهم درباره دستور زبان و قواعد نگارشی مرتبط با آن پرداخته میشود:
۱. اجزای جمله
فعل: هر جمله باید حداقل یک فعل داشته باشد. فعل بیانگر عمل، حالت یا وقوع چیزی است.
اسم: اسم میتواند فاعل یا مفعول باشد. فاعل معمولاً مشخصکننده شخص یا چیزی است که عمل بر روی آن انجام میشود.
حروف اضافه: حروفی که رابطهی بین اسمها، فعلها و سایر عناصر جمله را مشخص میکنند.
۲. ساختار جمله
جملهی ساده: جملهای که از یک فاعل و یک فعل تشکیل شده است. بهعنوان مثال: "علی کتاب میخواند."
جملهی مرکب: شامل دو یا چند جملهی ساده با استفاده از حروف ربط است. مانند: "علی کتاب میخواند و مریم داستان مینویسد."
۳. علائم نگارشی
نقطه (.): برای پایان جمله.
ویرگول (،): برای تفکیک عناصر یک لیست یا جملات کوتاه مرتبط.
نقطهویرگول (؛): برای جدایی جملات مرتبط که نیاز به تفکیک بیشتری دارند.
دوتناظر (״) و دروندهی[...]: برای نشان دادن نقلقول یا توضیحات اضافی.
۴. تطابق در زمان و تعداد
فعل باید با فاعل از نظر زمان و تعداد (مفرد/جمع) منطبق باشد. بهعنوان مثال، "دانشآموزان در کلاس درس میخوانند." در اینجا فعل "میخوانند" با "دانشآموزان" که جمع است، تطابق دارد.
۵. استفاده از قیدها و صفتها
قیدها و صفتها میتوانند به توصیف فعلها و اسمها کمک کنند. بهعنوان مثال: "علی سریع میدود." (اینجا "سریع" قید و "علی" فاعل است.)
۶. ساخت واژهها
قواعد ترکیب واژهها و ساخت واژههای جدید نیز بخشی از دستور زبان هستند؛ مانند افزوده شدن پیشوندها و پسوندها.
این نکات بنیادی به شما کمک میکنند تا در نوشتار و گفتگوی خود به قواعد زبانی و نگارشی توجه کنید و از آنها به درستی استفاده کنید.