"دیواره" کلمه‌ای فارسی است که به معنای دیوار یا حایلی است که فضایی را از فضایی دیگر جدا می‌کند. در اینجا برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نقطه‌گذاری: وقتی "دیواره" در وسط جمله قرار می‌گیرد، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کنید. اگر به عنوان یک اسم خاص یا جزء جمله باشد، نیازی به علامت اضافی نیست، اما اگر در انتهای جمله باشد، باید جمله به درستی نقطه‌گذاری شود.

2. نحوه‌ی استفاده: "دیواره" می‌تواند به شکل مفرد یا جمع (دیواره‌ها) استفاده شود. اگر بخواهید به دیواره‌های مختلف اشاره کنید، از فرم جمع استفاده کنید.

3. ترکیب با دیگر کلمات: "دیواره" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود و معانی مختلفی بگیرد، مانند "دیواره‌ی سفید"، "دیواره‌ی حیاط" و غیره. در این ترکیبات، نشانه‌های روابط مانند "ی" و "های" به درستی به کار برده می‌شوند.

4. توجه به زمینه‌ی معنایی: در نوشتار رسمی یا ادبی، به زمینه و موقعیت استفاده از کلمه "دیواره" توجه کنید تا معنا به درستی منتقل شود.

5. حروف اضافه: در جملاتی که نیاز به اشاره به دیواره خاصی دارید، ممکن است نیاز به استفاده از حروف اضافه داشته باشید. به عنوان مثال: "دیواره‌ی خانه"، "دیواره‌ی اتاق".

6. فعل مناسب: معمولاً برای "دیواره" از افعالی مانند "ساختن"، "داشتن"، "ایستادن" و غیره استفاده می‌شود.

از این قواعد و نکات می‌توان برای نوشتن جملات صحیح و نگارشی دقیق و مطابق با زبان فارسی بهره برد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دیواره" در جمله آورده‌ام:

1. دیواره اتاق با رنگ آبی روشن نقاشی شده است.
2. باد در حیاط به قدری قوی بود که صدای ضربه زدن به دیواره خانه را می‌شنیدم.
3. بچه‌ها در پارک به دیواره بازی لگد می‌زنند و خوشحالند.
4. ما تصمیم گرفتیم روی دیواره باغ چند گلدان گل بکاریم.
5. او با دقت به دیواره قدیمی کلیسا نگاه کرد و نقش‌برجسته‌های آن را تحسین کرد.

اگر مثال‌های بیشتری یا توضیحات دیگری نیاز دارید، بفرمایید!