در زبان فارسی، کلمه "زاویۀ خارجی" شامل دو جزء است: "زاویه" و "خارجی". در اینجا به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. نقطه‌گذاری:

   • در فارسی، کلمات ترکیبی نظیر "زاویۀ خارجی" معمولاً بدون هیچ‌گونه نقطه‌گذاری بین آن‌ها نوشته می‌شوند.
   • نقطه‌گذاری خاصی در این ترکیب نیاز نیست، مگر اینکه در جملات بزرگ‌تر به کار رود.

2. تُنُک‌نویسی:

   • "زاویۀ" به معنای "زاویه" با حروف "ز" و "ا" نوشته می‌شود و بر روی حرف "ی" در انتهای کلمه نیز باید اعراب "ـَ" (مَ) گذاشته شود به‌منظور توضیح بیشتر درباره نوع آن.

3. فاصله:

   • بین کلمات "زاویۀ" و "خارجی"، باید از یک فاصله مناسب استفاده شود.

4. ترکیب کلمات:

   • "زاویۀ خارجی" به معنای زاویه‌ای است که بیرون از شکل یا جسم اولیه وجود دارد. این ترکیب می‌تواند در متون علمی، ریاضی یا فنی به کار رود.
5. ساختار جملات:
   • این ترکیب می‌تواند در جملات به اشکال مختلف به کار رود. مثلاً: "زاویۀ خارجی یک مثلث با مقدار مشخص محاسبه می‌شود."

با توجه به این نکات، شکل صحیح این ترکیب در متن فارسی "زاویۀ خارجی" است.