کلمه "زبان پریش" به معنای پریشانی یا اختلال در زبان است و به‌طور خاص به وضعیتی اطلاق می‌شود که فرد در بیان افکار یا احساسات خود با مشکل روبه‌رو است. برای نگارش صحیح و استفاده درست از این عبارت، توجه به چند نکته ضروری است:

1. استفاده صحیح: "زبان پریش" به‌عنوان یک اصطلاح علمی یا ادبی در متون روان‌شناختی یا ادبی می‌تواند به کار رود. بنابراین باید در زمینه مناسب مورد استفاده قرار گیرد.

2. نگارش: واژه "زبان پریش" باید به این صورت نوشته شود و بین دو کلمه یک فاصله وجود داشته باشد.

3. معنی دقیق: در صورت استفاده از این کلمه در نوشته‌ها، بهتر است برای خواننده یک توضیح یا تعریف مختصر ارایه شود تا مفهوم آن کاملاً روشن شود.

4. جلوگیری از ابهام: در متن‌های تخصصی یا ادبی، اگر از این اصطلاح استفاده می‌شود، باید به‌گونه‌ای بیان شود که خواننده دچار ابهام نشود.

5. نحو و ساختار جملات: هنگام استفاده از "زبان پریش" در جملات، توجه به ساختار صحیح و انطباق جملات با قواعد کلی زبان فارسی ضروری است. به‌عنوان مثال:
   • "او به دلیل یک بیماری روانی دچار زبان پریش شده است."

با رعایت این نکات، می‌توان از عبارت "زبان پریش" به‌درستی و به‌طور مؤثر در نگارش‌های مختلف استفاده کرد.