کلمه «نانوایی» در زبان فارسی به معنای مکانی است که نان تهیه و عرضه می‌شود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه، می‌توان نکات زیر را ذکر کرد:

1. تلفظ صحیح: کلمه «نانوایی» درست تلفظ می‌شود و باید به صورت «نانوایی» خوانده شود، با تأکید بر هجاهای آن.

2. قسمت‌های تشکیل‌دهنده: این کلمه از دو قسمت «نان» و «وای» (پسوند) تشکیل شده است. پسوند «وای» در اینجا به معنای مکان است و کاربرد آن در ساخت اسم مکان رایج است.

3. نوشته صحیح: در نوشتن کلمه، باید به استفاده از «ی» انتهایی دقت کرد. در نگارش رسمی و درست، کلمه حتماً باید با «ی» نوشته شود و از به کار بردن املای نادرست مثل «نانوايي» خودداری شود.

4. نقطه‌گذاری: اگر کلمه «نانوایی» در وسط جمله بیاید، باید توجه داشت که با رعایت قواعد نقطه‌گذاری، به درستی از سایر کلمات و عبارات تفکیک شود.

5. جنس کلمه: کلمه «نانوایی» مؤنث است، بخصوص زمانی که به عنوان یک نام مکان به کار می‌رود.

6. جمع‌سازی: برای جمع بستن کلمه «نانوایی»، می‌توان از «نانوایی‌ها» استفاده کرد.

7. سیاق استعمال: این کلمه معمولاً در جملاتی که به موضوعات مرتبط با نان و نانوایی اشاره دارند، به کار می‌رود. مثلاً: «من به نانوایی می‌روم تا نان بخرم.»

با رعایت این نکات، می‌توان به درک بهتری از کلمه «نانوایی» و کاربرد آن در زبان فارسی دست یافت.

1. صبح زود به نانوایی رفتم تا نان تازه بخرم.
2. بوی خوش نان داغ از نانوایی تمامی محله را پر کرده بود.
3. نانوایی محله‌مان همیشه شلوغ است و مشتریان زیادی دارد.