کلمه "نمونۀ اریب" به معنای نمونه‌ای است که دارای انحنا یا خمیدگی باشد. برای نوشتن این عبارت به شکل صحیح، رعایت چند نکته نگارشی و قواعد فارسی ضروری است:

1. استفاده از "نمونه": در زبان فارسی، کلمه "نمونه" به معنای الگو یا نمونه است و در اینجا به درستی به کار رفته است.

2. زبان فارسی و اعراب: وقتی از "نمونۀ" استفاده می‌کنیم، این نشان‌دهنده‌ی نکره بودن و معرفه بودن کلمه است. استفاده از "ۀ" به معنی "نمونه‌ای" است که در محاوره و نوشتار علمی رایج شده است.

3. کلمه "اریب": این واژه به معنای "خمیده" یا "دارای انحنا" است و باید دقت شود که به خاطر تیپ ظاهری آن، در نوشتار علمی و ادبی به کار رود.

4. فاصله‌گذاری: فاصله بین دو بخش کلمه ("نمونۀ" و "اریب") باید حفظ شود و به درستی جدا نوشته شوند.

5. نکات کلی: دقت در نوشتن و استفاده از علائم نگارشی مناسب (مانند ویرگول یا نقطه) در جمله‌ها نیز مهم است تا متن خواناتر باشد.

بنابراین، نوشتار صحیح عبارت "نمونۀ اریب" با رعایت اصول فوق به صورت زیر خواهد بود:

نمونۀ اریب

با رعایت این نکات، نگارش شما به لحاظ قواعد فارسی و نگارشی صحیح خواهد بود.