کلمه "آلودگی بیرونی" ترکیبی از دو واژه "آلودگی" و "بیرونی" است که به‌ویژه در متون علمی و محیط‌زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای نگارش صحیح این ترکیب و استفاده‌ی درست از آن در جملات، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

1. تلفظ و املای صحیح: کلمات باید به درستی نوشته شوند. "آلودگی" به معنای وجود مواد نامطلوب در محیط و "بیرونی" به معنای خارج از یک سیستم یا فضای خاص است.

2. نحوه استفاده: این ترکیب می‌تواند به عنوان اسم مرکب در جملات به کار رود. مثلاً: "آلودگی بیرونی می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت انسان داشته باشد."

3. پیشوند و پسوند: اگر نیاز به اضافه کردن پیشوند یا پسوند باشد، باید با قواعد زبان فارسی مطابقت داشته باشد. مثلا: "آلودگی‌های بیرونی" که به معنی وجود چند نوع آلودگی بیرونی است.

4. نکات نگارشی: در نگارش علمی، می‌توان به همراه این اصطلاح توضیحات بیشتری ارائه داد، به‌خصوص درباره انواع آلودگی‌های بیرونی و منابع آن‌ها.

5. استفاده دقیق: سعی کنید در جملات خود به‌طور دقیق و واضح توضیح دهید که آلودگی بیرونی چیست و چه پیامدهایی دارد.

به عنوان مثال: "آلودگی بیرونی می‌تواند ناشی از فعالیت‌های صنعتی، ترافیک و سایر عوامل انسانی باشد."

این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا از این ترکیب به‌درستی و به شکل مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.