کلمه "نایب‌الحکومه" به معنای نماینده حاکم یا ولی‌فقیه در امور حکومتی است و در نوشتار فارسی قوانین خاصی دارد. در زیر برخی از قواعد نحوی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. جدا نویسی: در صورتی که این عبارت به صورت مستقل و به عنوان یک لقبی برای فرد یا عنوان شغلی بکار رود، بهتر است به صورت "نایب‌الحکومه" نوشته شود و نیازی به جدا نویسی نیست.

2. علامت خط فاصله: بین دو واژه "نایب" و "الحکومه" باید از خط فاصله (ـ) استفاده کرد تا نشان دهد که این دو واژه به هم پیوسته‌اند.

3. نوشتار صحیح: نوشتن "نایب‌الحکومه" با اعراب‌گذاری صحیح، البته در متون غیررسمی می‌توان اعراب‌گذاری را حذف کرد، اما در متون رسمی یا علمی استفاده از آن مناسب است.

4. نحو و صرف: در جملات، می‌توان از این کلمه به عنوان اسم استفاده کرد و باید به قواعد نحو فارسی مانند تطابق عدد و جنس توجه داشت.

5. استفاده در متون: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید با توجه به زمینه و مفهوم، مناسب‌ترین واژه‌ها را به کار برد و از تکرار بی‌مورد آن پرهیز کرد.

به عنوان مثال:

• "نایب‌الحکومه در امور اقتصادی تصمیمات کلیدی اتخاذ کرد."

پیروی از این قواعد به بهبود نگارش و فهم مطلب کمک می‌کند.