کلمه "نجیب الطرفین" عبارتی است که معمولاً در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود و به معنای "نجیب دو طرف" یا "نجیب هر دو طرف" استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این عبارت و رعایت قواعد نگارشی در فارسی، توجه به نکات زیر مهم است:

1. فاصله‌گذاری: این عبارت باید به صورت مجزا نوشته شود و از نوشتن آن به صورت پیوسته خودداری کنید.

2. کاربرد صحیح: به طور معمول، این عبارت در متون حقوقی، فلسفی یا ادبی به کار می‌رود و بیشتر در مواردی که به توصیف ویژگی‌های مثبت یا اخلاقی دو طرف در یک موضوع اشاره می‌شود، کاربرد دارد.

3. نکات نگارشی: در نگارش این عبارت، به ابتدای جمله توجه کنید و در صورت نیاز به علامت‌های نگارشی (نقطه، ویرگول، دو نقطه و ...) برای جداسازی و وضوح بیشتر استفاده کنید.

4. سازگاری با متن: عبارت "نجیب الطرفین" باید متناسب با بافت جمله و معنای کلی متن باشد. به‌عنوان مثال، در جملاتی که به موضوعات مربوط به دو طرف در یک بحث یا گفتگو اشاره دارند، می‌تواند به‌عنوان یک صفت توصیفی مفید واقع شود.

به عنوان مثال، جمله‌ای که از این عبارت استفاده می‌کند: "در مذاکرات میان دو کشور، تلاش برای یافتن راه‌حلی نجیب الطرفین همواره در اولویت بوده است."

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "نجیب الطرفین" به درستی و به طور مؤثری در نوشته‌های خود استفاده کنید.