کلمه "نجیب‌زاده" در زبان فارسی به معنای فردی است که به خانواده یا نژادی اصیل و با‌کلا‌س تعلق دارد. در نوشتن و استفاده از این کلمه، باید به چند نکته توجه کرد:

1. کلمه‌سازی: "نجیب‌زاده" یک کلمه مرکب است که شامل دو بخش "نجیب" و "زاده" است. "نجیب" به معنای با شخصیت و با‌کلاس و "زاده" به معنای فردی است که از نسلی خاص برآمده است.

2. استفاده از نیم‌فاصله: بین دو جزء این کلمه، یعنی "نجیب" و "زاده"، باید از نیم‌فاصله استفاده شود. بنابراین صحیح آن "نجیب‌زاده" است.

3. نوشتار: برای نگارش صحیح این کلمه در جملات، بهتر است به ساختار جملات و قواعد نگارشی توجه شود. مثلاً:

   • "او یک نجیب‌زاده است."
   • "نجیب‌زاده‌ها معمولاً به آئین‌ها و رسوم خانوادگی خود احترام می‌گذارند."
4. توجه به سیاق: در برخی مواقع ممکن است نیاز به توصیف یا توضیح بیشتر درباره نجیب‌زادگان باشد، بنابراین می‌توان از واژه‌های مکمل و توصیفی برای ارائه توضیحات بیشتر استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل صحیح و مناسبی از کلمه "نجیب‌زاده" در متون خود استفاده کنید.