در زبان فارسی، کلمه "ننگ داشتن" به معنای احساس شرم یا خجالت نسبت به چیزی است. برای استفاده صحیح و نگارشی این عبارت، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. استفاده‌ی صحیح در جملات:

   • باید توجه داشته باشید که "ننگ داشتن" معمولاً در جملات منفی و انتقادی به کار می‌رود. برای مثال: "او از عمل غیر اخلاقی خود ننگ داشت."

2. تطابق فعل و فاعل:

   • در جملات، باید توجه داشت که فاعل و فعل با هم هماهنگ باشند. به عنوان مثال: "آنها باید از این کار ننگ داشته باشند."

3. پیشوند و پسوند:

   • می‌توانید برای بیان شدت یا ضعف احساس ننگ، از قیدهایی مانند "بسیار" یا "کم" استفاده کنید. مثلاً: "او بسیار ننگ داشت از اینکه دروغ بگوید."

4. نکته‌های نگارشی:

   • هنگامی که از این عبارت در نوشتار خود استفاده می‌کنید، از نشانه‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول برای جداسازی جملات و عبارات استفاده کنید.
5. تنوع عبارات:
   • در متون خود، می‌توانید از عبارات مترادف دیگر مانند "شرم داشتن" یا "خجالت کشیدن" برای تنوع استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "ننگ داشتن" به شکل درست و مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. او به خاطر رفتار ناپسندش در جمع، از خودش ننگ دارد و احساس شرمندگی می‌کند.
2. جامعه باید از هرگونه ننگ داشتن نسبت به افرادی که در شرایط سخت قرار دارند، پرهیز کند و به آن‌ها کمک کند.
3. ننگ داشتن از بیان احساسات، می‌تواند باعث انزوا و تنهایی افراد در جامعه شود.