کلمه "نیمه‌راه" در زبان فارسی به معنای قسمتی از مسیر یا راه است که هنوز به مقصد نرسیده‌ایم و معمولاً به صورت اسم به کار می‌رود. در اینجا نکات نگارشی و قواعد مرتبط با این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نوشتار: "نیمه‌راه" به صورت با هم و با استفاده از خط تیره نوشته می‌شود. خط تیره در اینجا برای نشان دادن ترکیب دو بخش "نیمه" و "راه" استفاده می‌شود. در نوشتار رسمی باید از این شکل استفاده کرد.

2. مفاهیم و معانی: "نیمه‌راه" به مفهوم میانسالی از یک سفر یا مسیر است و می‌تواند به طور مجازی به معنای وضعیتی باشد که فرد در حال رسیدن به یک هدف یا مرحله‌ای خاص است.

3. نقش دستوری: این کلمه به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا سایر اجزای جمله عمل کند.

4. ترکیب‌ها و معانی مشابه: "نیمه‌راه" می‌تواند در ترکیب با واژه‌های دیگر نیز به کار برود. مثلاً "نیمه‌راهی" برای اشاره به حالت یا وضعیتی که در آن فرد در نیمه‌راه قرار دارد.

5. استفاده در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات مختلف استفاده کرد، مانند:
   • ما در نیمه‌راه بودیم که باران شروع به باریدن کرد.
   • او در نیمه‌راه قرار دارد و هنوز به مقصد نرسیده است.

به طور کلی، "نیمه‌راه" یک کلمه مفهومی است که در متن‌ها و گفت‌وگوهای مختلف قابل استفاده است و رعایت نکات نگارشی آن کمک می‌کند تا خواننده به راحتی مفهوم را درک کند.