کلمه‌ی « والا حضرت» در زبان فارسی به معنای شخصیتی محترم و عالی‌رتبه به کار می‌رود و معمولاً به عنوان لقبی برای افراد مهم، به ویژه در زمینه‌های سیاسی یا مذهبی، استفاده می‌شود. در نوشتار رسمی و نگارشی، رعایت برخی اصول مهم است:

1. نقطه‌گذاری صحیح: کلمه «والا حضرت» معمولاً با یک فاصله نوشته می‌شود و درست است که به صورت دو کلمه جداگانه نوشته شود.

2. استفاده از حروف بزرگ: در متون رسمی، بهتر است حروف اول هر کلمه از «والا حضرت» با حروف بزرگ نوشته شود، یعنی «والا حضرت».

3. تحقیق و دقت در استفاده: این کلمه باید پراستفاده باشد و در مواقعی کاربرد داشته باشد که منظور احترام به شخصیت مورد نظر باشد؛ به همین دلیل در به کارگیری آن باید دقت شود.

4. اجتناب از بی‌ادبی: این عبارت از نظر فرهنگی بار سنگینی دارد و باید در جاهای مناسب و با دقت به کار رود تا بی‌احترامی تلقی نشود.

با رعایت این اصول، می‌توان به شکل صحیح و مؤثری از عبارت «والا حضرت» در نوشته‌ها استفاده کرد.