عبارت "با نام" یکی از ترکیبات رایج در زبان فارسی است که معمولاً برای اشاره به نام فرد یا چیزی استفاده می‌شود. در نگارش، استفاده صحیح این ترکیب به قواعد خاصی نیاز دارد. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعدی مرتبط با این عبارت اشاره می‌کنم:

1. نقطه‌گذاری: اگر "با نام" در ابتدای جمله باشد، باید با حرف بزرگ شروع شود و در انتهای آن، اگر جمله‌ای کامل باشد، به نقطه ختم شود.

   • مثال: با نام خدا، این مقاله را شروع می‌کنیم.

2. فاصله: باید بلافاصله بعد از "با" و قبل از "نام" یک فاصله وجود داشته باشد.

   • مثال: با نام علی، ما برنامه‌ریزی کردیم.

3. استفاده‌ از واژه‌های کمکی: ممکن است "با نام" به عنوان مقدمه‌ای برای ذکر یک نام خاص یا عنوان استفاده شود.

   • مثال: با نام استاد حسن، جلسه امروز آغاز می‌شود.

4. آوردن نام یا عنوان: معمولاً بعد از "با نام"، نام یا عنوان مورد اشاره قرار می‌گیرد.

   • مثال: با نام دوست عزیزم فرزانه، که همیشه در یاد من است.
5. سازگاری با ساختار جمله: باید توجه داشت که "با نام" می‌تواند در جملات مختلف به اشکال گوناگون مورد استفاده قرار گیرد و می‌تواند به عنوان یک قید اضافی در جمله گنجانده شود.
   • مثال: پروژه جدید، با نام "آینده روشن" آغاز شده است.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از عبارت "با نام" در متون فارسی استفاده کنید.