کلمه "بی‌نام" به معنای "بدون نام" است و در فارسی به صورت زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:

1. نوشتۀ صحیح: "بی‌نام" را باید با حرف "ب" و "ی" به هم چسباند و یک خط تیره بین "بی" و "نام" قرار داد. این خط تیره نشان‌دهنده اتصال این دو بخش به یکدیگر است.

2. قواعد نگارشی:

   • "بی‌نام" به عنوان یک صفت به کار می‌رود و می‌تواند به تنهایی یا به عنوان توصیف‌کننده‌ای برای یک اسم به کار رود.
   • برای مثال: "این کتاب بی‌نام است."

3. قید و توصیف: در مواردی که بخواهید به چیزی که بدون نام است اشاره کنید، می‌توانید از این ترکیب استفاده کنید. به عنوان مثال: "او یک هنرمند بی‌نام بود."

4. عدم استفاده از فاصله: دقت کنید که میان "بی" و "نام" فاصله نگذارید؛ همچنین "بی‌نام" به یک کلمه واحد است.

استفاده درست از این ترکیب اهمیت دارد و رعایت آن به درک بهتر متن کمک می‌کند.