کلمه "بریء الذمه" در زبان فارسی به معنای "بی‌گناه" یا "آزاد از مسئولیت" است و به طور خاص در متون حقوقی و فقهی استفاده می‌شود. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، چند نکته مهم وجود دارد:

1. تلفظ صحیح: این کلمه معمولاً به صورت "بریء الذمه" تلفظ می‌شود و توجه به تلفظ صحیح آن اهمیت دارد.

2. نزدیک کردن کلمات: در نگارش فارسی، برخی کلمات عربی که به این زبان وارد شده‌اند، ممکن است نیاز به توجه خاصی در جداسازی یا نزدیک کردن داشته باشند. در اینجا "بریء" و "الذمه" به عنوان دو جزء اصلی باید به درستی کنار هم قرار بگیرند.

3. استفاده از اعراب: اگر در متن علمی یا فقهی نوشته می‌شود، می‌توان اعراب‌گذاری را نیز در نظر گرفت. "بریء" ممکن است در متون اعراب‌گذاری شده به صورت "بَرِیء" (با کسره) و "الذمه" نیز می‌تواند به صورت "الذِّمَه" (با کسره) نمایش داده شود.

4. سبک نگارش: در متون غیررسمی یا روزمره، ممکن است نیازی به استفاده دقیق از این کلمه نباشد، اما در متون رسمی، قانونی یا فقهی استفاده از آن به شکل صحیح و بدون‌اشتباه اهمیت دارد.

5. ترجمه و توضیح: در صورتی که این عبارت در متن فارسی به کار می‌رود، ممکن است بهتر باشد که توضیح یا ترجمه بلافاصله پس از آن قرار گیرد تا برای خوانندگان روشن‌تر باشد.

برای صحیح‌تر نگارش این کلمه، توجه به این نکات می‌تواند کمک کننده باشد.