کلمه "مشغول‌الذمه" یکی از اصطلاحات قانونی و رسمی در زبان فارسی است که به معنای کسی است که به دیگران بدهی دارد و باید آن‌ها را پرداخت کند. در نوشتن و استفاده از این کلمه، رعایت چند قاعده نگارشی و گرامری مهم است:

1. نحوه نگارش: این کلمه به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و باید توجه داشت که به هم متصل نوشته شود. شکل صحیح نگارش این کلمه "مشغول‌الذمه" است.

2. فاصله‌گذاری: بین "مشغول" و "الذمه" باید خط تیره (hyphen) گذاشته شود.

3. فارسی‌نویسی: در متون رسمی و ادبی، بهتر است از کلمات فارسی استفاده شود. پس اگر بخواهید مفهوم "مشغول‌الذمه" را با زبان ساده‌تری بیان کنید، می‌توانید از عباراتی مانند "کسی که بدهی دارد" استفاده کنید.

4. قواعد دستوری: در جملات، این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و باید با اسم مربوطه هم‌خوانی داشته باشد. مثلاً: "او مشغول‌الذمه است."

5. تنوع کاربرد: این واژه بیشتر در متون حقوقی و مالی کاربرد دارد. در استفاده از آن در محاورات روزمره یا متون غیررسمی می‌توان با احتیاط بیشتری عمل کرد.

با رعایت این قواعد، می‌توانید به درستی از اصطلاح "مشغول‌الذمه" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

۱. با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، بسیاری از خانوارها در مشغول الذمه بودن نسبت به پرداخت هزینه‌های روزمره خود هستند.
۲. او به خاطر مشکلات مالی، به مشغول الذمه بودن در قبال بدهی‌هایش اهمیت زیادی می‌دهد.
۳. مشغول الذمه بودن تنها به معنی بدهی نیست، بلکه می‌تواند به مسئولیت‌های اجتماعی و خانوادگی نیز اطلاق شود.