بهانه تراش

عبارت "بهانه‌تراش" در زبان فارسی ترکیبی از دو کلمه است: "بهانه" و "تراش". این ترکیب به معنای کسی است که برای توجیه رفتار یا اقدام خود بهانه می‌آورد. در نگارش این کلمه باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: بهانه‌تراش با استفاده از حرف "ت" و بدون فاصله نوشته می‌شود. همچنین حرف "ت" به صورت جداگانه در آخر کلمه به کاربرده می‌شود. بنابراین، نوشتار صحیح آن به صورت "بهانه‌تراش" است.

2. فاصله‌گذاری: در فارسی، کلمات ترکیبی معمولاً به صورت پیوسته نوشته می‌شوند. بنابراین، نباید بین "بهانه" و "تراش" فاصله گذاشت.

3. علامت تنوین و سکون: در مواردی که لازم باشد، می‌توان از تنوین یا سکون در نوشتار این کلمه استفاده کرد، مثلاً: "بهانه‌تراش‌ها".

4. قواعد عمومی نگارش: مانند سایر کلمات، باید به قواعد عمومی نگارش مانند استفاده صحیح از حروف بزرگ و کوچک در ابتدای جملات و رعایت علائم نگارشی نیز توجه داشت.

به‌طور کلی، "بهانه‌تراش" یک کلمه مرکب است و باید به صورت یک واحد نوشته شود.