کلمه "بی‌تفاوت" به معنای عدم توجه و بی‌توجهی به مسائل یا احساسات است. در اینجا چند نکته درباره قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه و ترکیب "آدم بی‌تفاوت" آورده شده است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "بی‌تفاوت" درست نوشته می‌شود. برای نوشتن این کلمه، توجه به افزودن "تن" به "بی" و "تفاوت" ضروری است.

2. فصل‌نامه‌ای و کلمات مرکب: "بی‌تفاوت" یک کلمه مرکب است که از "بی" و "تفاوت" تشکیل شده است. این ترکیب باید به درستی استفاده شود.

3. جمله‌سازی: در جملات، می‌توان از "آدم بی‌تفاوت" به عنوان صفت استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "او آدم بی‌تفاوتی است که به مشکلات دیگران توجه نمی‌کند."

4. توجه به ساختار جملات: هنگام استفاده از این ترکیب در جملات، به ساختار و ارتباط بین اجزای جمله دقت کنید. مثلاً، "آدم بی‌تفاوت" می‌تواند رفتاری را توصیف کند یا احساساتی را نسبت به دیگران به تصویر کشد.

5. تایید صلاحیت‌های نگارشی: به کارگیری این کلمه در متن‌های ادبی یا رسمی به درستی نشان‌دهنده شخصیت و طرز فکر فرد است. لازم است با توجه به متن و شرایط، از این کلمه به‌طور مناسب استفاده شود.

به‌طور کلی، "آدم بی‌تفاوت" به افرادی اشاره دارد که نسبت به محیط یا اطرافیان خود احساس مسئولیت نمی‌کنند و به مسائل اجتماعی یا انسانی توجه لازم را ندارند.