عبارت "پوشیده دندان" شامل دو واژه است که هر کدام قواعد خاص خود را دارند. در زیر به برخی از قواعد نوشتاری و نگارشی مرتبط با این کلمات اشاره می‌کنم:

1. پوشیده:

   • این کلمه از ریشه "پوشیدن" به معنی پوشاندن یا پنهان کردن است.
   • در جملات، می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود و به ویژگی یا حالت چیزی اشاره کند.
   • به فرم‌های مختلفی در جملات می‌تواند تغییر کند، مثلاً "پوشیده است"، "پوشیده بود".

2. دندان:

   • دندان به معنی عضو سخت و استخوانی در دهان انسان و بعضی از حیوانات است.
   • این واژه به صورت مفرد و جمع (دندان‌ها) به کار می‌رود.
   • در جملات می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌ها ظاهر شود.

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار فارسی، واژه‌های ترکیبی باید به درستی و به‌طور مرتب نوشته شوند. در حالت کلی، این دو واژه در کنار یکدیگر نیز می‌تواند به فرمی خاص اشاره کند.
   • بسته به مفهوم مورد نظر، ممکن است بخواهید از این واژه‌ها در جملات مختلف استفاده کنید. مثلاً "دندان‌های پوشیده" یا "پوشیدگی دندان".
4. ترکیب‌ها:
   • اگر قصد دارید از این ترکیب در جملات استفاده کنید، می‌توانید به دنبال جملات توصیفی یا توجیهی بروید.

مثال: "دندان‌های او همیشه پوشیده بود و از این رو به سختی دیده می‌شدند."

با این توضیحات، می‌توانید به درستی از این کلمات در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کنید.