کلمه "پیاله‌دار" از ترکیب دو واژه "پیاله" و "دار" تشکیل شده است. در زبان فارسی، برای نوشتن چنین کلمات مرکبی، چند نکته وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:

1. نقطه‌گذاری: کلمه مرکب "پیاله‌دار" به‌صورت یک‌کلمه نوشته می‌شود و بین دو قسمت آن خط تیره‌ (ـ) قرار داده می‌شود.

2. نحوه ترکیب: در فارسی، "دار" به عنوان پسوند به بسیاری از واژه‌ها اضافه می‌شود تا نشان‌دهنده داشتن یا متعلق بودن باشد. در اینجا "پیاله‌دار" به معنای کسی است که پیاله دارد یا با پیاله سروکار دارد.

3. تطابق با قاعده‌های استفاده: اگر "پیاله‌دار" به عنوان صفت مورد استفاده قرار گیرد، باید دقت شود که با اسم‌های مناسب در جمله تطابق داشته باشد.

4. نکات نگارشی: هنگامی‌که این کلمه در متن استفاده می‌شود، باید به قواعد نگارشی و انشایی توجه خاصی داشته باشید؛ مثلاً با توجه به جنس و میزان جمع یا مفرد بودن اسم‌های دیگر در جمله.

در نهایت، "پیاله‌دار" یک واژه صحیح و قابل قبول در زبان فارسی است که برای معرفی فرد یا چیزی که پیاله دارد به کار می‌رود.

1. سر سفره‌ی شام، مادرم با مهارت پیاله‌دار را پر از سوپ خوشمزه کرد.
2. در بازار، پیاله‌دارهای زیبا و رنگارنگی توجه همه را به خود جلب کرده بودند.
3. برای مراسم عید، آماده کردن میوه‌ها در پیاله‌دارهای مختلف، حس تازگی و شادی را به همراه داشت.