کلمه «تحت الارض» در زبان فارسی به معنای «زیر زمین» یا «در زیر سطح زمین» است و معمولا در متون علمی، ادبی و گزارش‌های فنی به کار می‌رود. در مورد نوشتن این اصطلاح، قواعد زیر مورد توجه قرار می‌گیرند:

1. فاصله‌گذاری: در نگارش این کلمه، بهتر است آن را به صورت جدا جدا بنویسید: «تحت الارض». این نحوه نوشتار بیشتر در متون رسمی و علمی پذیرفته شده است.

2. نحوه‌ی تلفظ: هر دو بخش این کلمه باید درست تلفظ شوند. بخش اول یعنی «تحت» به معنای پایین و زیر است و بخش دوم «الارض» به معنای زمین می‌باشد.

3. استفاده از علامت‌گذاری: اگر این کلمه در وسط جمله قرار گیرد و نیاز به تأکید یا توضیح بیشتری باشد، می‌توان از ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی استفاده کرد. مثلاً: «این معادن، تحت الارض، به دقت مورد بررسی قرار گرفتند.»

4. رعایت قواعد نگارشی: در جملات، باید از نظر گرامری و ساختاری صحیح استفاده شود. مثلاً: «فضاهای تحت الارض باید به دقت طراحی شوند.»

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه «تحت الارض» به درستی و به طور مؤثر در نوشتارهای فارسی استفاده کرد.