کلمه "تشکیل" در زبان فارسی به معنای ایجاد یا ساختن است و در زمینه‌های مختلف به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نحوه نوشتار: کلمه "تشکیل" به صورت صحیح باید به همین شکل نوشته شود و از املای غلط آن (مانند "تشکیل") پرهیز شود.

2. کاربرد: "تشکیل" معمولاً در جملات به معنای ایجاد یا سازمان‌دهی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "تشکیل یک جلسه برای بررسی مشکلات ضروری است."
   • "تشکیل گروه‌های همکاری می‌تواند به پیشرفت پروژه‌ها کمک کند."

3. جنس کلمه: "تشکیل" یک اسم است و در جملات می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه به کار رود.

4. مفرد و جمع: "تشکیل" در حالت مفرد است. اگر بخواهیم به ساختارهای مختلف اشاره کنیم، می‌توانیم از معادل‌های جدیدتری مانند "تشکیل‌ها" برای جمع استفاده کنیم، هرچند این حالت چندان متداول نیست.

5. قید و وصف: می‌توان برای توصیف حالت تشکیل از صفات و قیدهای مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "تشکیل منظم" یا "تشکیل فوری".
6. هم‌نشینی با سایر کلمات: "تشکیل" می‌تواند با سایر واژه‌ها ترکیب شود تا معانی متفاوتی بگیرد، مانند "تشکیل کمیته"، "تشکیل دولت" و غیره.

به طور کلی، استفاده صحیح و به‌جا از کلمه "تشکیل" می‌تواند به وضوح و دقت در نگارش کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تشکیل" در جملات آورده‌ام:

1. جلسه‌ای برای تشکیل تیم جدید برگزار شد.
2. این تحقیق به بررسی عوامل موثر در تشکیل هویت اجتماعی می‌پردازد.
3. تشکیل یک گروه ادبی می‌تواند به ارتقای فرهنگ مطالعه کمک کند.
4. دانش‌آموزان توانستند در کلاس، یک پروژه مشترک را تشکیل دهند.
5. تشکیل کمیته‌ای برای حل مشکلات محلی ضروری به نظر می‌رسد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، بفرمایید!