تمام مایه

کلمه "تمام مایه" ترکیبی از دو واژه "تمام" و "مایه" است. در اینجا به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. معنی:

   • "تمام" به معنی کل یا همه است.
   • "مایه" به معنای منابع، عناصر یا مواد است. در برخی سیاق‌ها می‌تواند به معنای ذات یا وجود نیز به کار رود.

2. نوشتار:

   • ترکیب "تمام مایه" به صورت جدا نوشته می‌شود. یعنی هر دو کلمه باید به صورت مجزا و درست نوشته شوند.
   • اگر این عبارت در وسط جمله قرار گیرد، باید بر اساس قوانین نگارشی و استفاده از علائم نگارشی (نظیر کاما، نقطه، و...) به درستی استفاده شود.

3. ترکیب‌ها:

   • این ترکیب می‌تواند با سایر کلمات ترکیب شود، مثلاً "تمام مایه‌های زندگی" یا "تمام مایه‌های انسانی" که هر یک معنای خاص خود را دارند.

4. نحوه به کارگیری:

   • وقتی این عبارت در متنی استفاده می‌شود، باید با توجه به سیاق جمله و مورد استفاده‌اش، معنی دقیق آن در نظر گرفته شود.
5. زبان محاوره و ادبی:
   • در زبان محاوره و ادبی ممکن است با معانی یا تعبیرات مختلفی مواجه شوید که به نوعی به این عبارت اشاره دارند. برای مثال، در شعر یا نثر ادبی ممکن است به عنوان نمادی از تلاش، کوشش یا وجود به کار رود.

بنابراین، برای استفاده صحیح از "تمام مایه"، توجه به سیاق جمله و مفهوم مورد نظر اهمیت دارد.