عبارت "حسرت خوردن" به معنای آرزو کردن یا افسوس خوردن برای چیزی است که به دست نیامده یا از دست رفته است. در نوشتار فارسی و قواعد نگارشی مرتبط با این عبارت می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. استفاده صحیح از فعل و اسم: "حسرت" اسم و "خوردن" فعل است. این ترکیب نشان‌دهنده نوعی واکنش عاطفی به یک کمبود یا فقدان است.

2. نحوه نوشتار: این ترکیب معمولاً به صورت "حسرت خوردن" نوشته می‌شود و بین دو کلمه هیچ علامت یا نشانه‌ای قرار نمی‌گیرد.

3. جایگاه کلمات: در جملات، غالباً بعد از اسم یا ضمیر فاعل به کار می‌رود.

   • مثال: "او به خاطر ناکامی‌هایش حسرت می‌خورد."

4. زمان فعل: "خوردن" می‌تواند به زمان‌های مختلف تصریف شود تا احساس حسرت در زمان‌های مختلف بیان شود.

   • مثال:
     • گذشته: "او حسرت خورد."
     • حال: "او حسرت می‌خورد."
     • آینده: "او حسرت خواهد خورد."
5. استفاده در متون ادبی: این ترکیب در ادبیات و شعر فارسی به‌وفور پیدا می‌شود و می‌تواند بار عاطفی عمیقی ایجاد کند.
   • مثال: "در دلش حسرتی بزرگ نهاد."

با رعایت این نکات می‌توان از عبارت "حسرت خوردن" به‌درستی در نگارش‌های فارسی استفاده کرد.