در زبان فارسی، کلمات «خط بریده» و «خط شکسته» هر دو به نوعی از خط اشاره دارند که در آن شکل‌هایی غیر از خط‌های استاندارد و متداول استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی قواعد نوشتاری و نگارشی مربوط به این دو عبارت می‌پردازیم:

1. خط بریده:

   • استفاده: به طور معمول به خطی اشاره دارد که در آن حروف یا عبارات به شکلی ناتمام و یا به‌هم‌ریخته نگاشته شده‌اند.
   • قواعد نگارشی: در استفاده از این عبارت، باید دقت شود که «خط» و «بریده» به‌عنوان دو واژه جدا و با یک فاصله نوشته‌شوند، زیرا این دو واژه مفهومی مستقل دارند.
2. خط شکسته:
   • استفاده: به خطی اشاره دارد که در آن حروف به صورت غیررسمی و با انحناهای جالب و غیرمعمول نوشته می‌شوند.
   • قواعد نگارشی: مشابه «خط بریده»، در اینجا نیز «خط» و «شکسته» باید جداگانه و با فاصله نوشته‌شوند.

نکات نگارشی عمومی:

• اگر این عبارات در جملات استفاده شوند، باید دقت شود که گرامر جمله نیز رعایت شود.
• در نوشتار رسمی، بهتر است از واژگان ساده و روشن استفاده شود تا مفهوم به‌خوبی منتقل گردد.
• همچنین باید به شیوهٔ نوشتاری و رسم الخط صحیح در زبان فارسی توجه شود.

به طور کلی، استفاده صحیح از این کلمات و رعایت نکات نگارشی می‌تواند به وضوح و تاثیرگذاری متون کمک کند.