کلمه "خوش‌خیم" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که معمولاً در زمینه‌های پزشکی برای توصیف نوعی تومور یا بیماری به کار می‌رود که خطرناک نیست و به طور کلی می‌تواند به معنای "خوب" یا "مثبت" نیز باشد.

قواعد نگارشی و فارسی برای "خوش‌خیم":

1. نقطه‌گذاری: در نوشتار رسمی، کلمه "خوش‌خیم" با حرف "خ" کوچک و با یک فاصله مناسب نوشته می‌شود. در برخی موارد، برای تأکید بر دو قسمت این کلمه، از خط فاصله (-) استفاده می‌شود، که صحیح است.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از نام بیماری یا تومور آورده شود. مانند:

   • "تومور خوش‌خیم نیاز به جراحی ندارد."
   • "پزشک تشخیص داد که رشد سلولی خوش‌خیم است."

3. موارد مشابه: به طور کلی، کلماتی مانند "بدخیم" نیز با الگوی مشابه ساخته می‌شوند و به مفاهیم مثبت و منفی اشاره دارند.

4. نگارش صحیح: در نگارش رسمی و علمی، همواره باید قواعد نگارشی و املایی را رعایت کرد، بنابراین املای نادرست این واژه (مثلاً "خوشخیم" بدون خط فاصله) نادرست است.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "خوش‌خیم" به درستی و به شکل مناسب در متن‌های رسمی و غیررسمی استفاده کنید.

1. پزشک به خانواده بیمار اطمینان داد که تومور او خوش خیم است و نیاز به نگرانی نیست.
2. نتایج آزمایش نشان داد که تغییرات در بافت پوست او خوش خیم بوده و نیازی به درمان فوری ندارد.
3. پزشک بعد از بررسی‌های لازم اعلام کرد که ضایعه موجود در کبد بیمار خوش خیم است و نیازی به جراحی نیست.