خوش قول

کلمه "خوش‌قول" یک ترکیب صفتی در زبان فارسی است که از دو بخش "خوش" و "قول" تشکیل شده است. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. هیچ علامت خاصی در بین اجزای کلمه نیست: در نوشتن "خوش‌قول" از خط تیره (مانند "خوش-قول") استفاده نمی‌شود و باید نوشته شود.

2. تلفظ صحیح: در تلفظ این کلمه، به هر دو بخش "خوش" و "قول" به صورت واضح توجه کنید.

3. معنی و مفهوم: "خوش‌قول" به معنای فردی است که به قول‌ها و وعده‌های خود عمل می‌کند و قابل اعتماد است. این کلمه معمولاً در توصیف شخصیت افراد به کار می‌رود.

4. استفاده در جملات: می‌توانید این کلمه را در جملات مختلف به کار ببرید. به عنوان مثال:

   • او همیشه خوش‌قول است و به وعده‌هایش عمل می‌کند.
   • ما به او اعتماد داریم چون خوش‌قول است.
5. نوشتار رسمی: در نوشتار رسمی، توجه به قواعد نگارشی و املایی بسیار مهم است. لذا در متن‌های رسمی و ادبی از نوشتن صحیح "خوش‌قول" اطمینان حاصل کنید.

این نکات می‌تواند به شما در استفاده مناسب از کلمه "خوش‌قول" کمک کند.