کلمه "دائم" در زبان فارسی به معنای همیشگی و پایدار است و در نگارش و استفاده از آن، موارد زیر را باید مد نظر قرار داد:

1. نحوه نوشتن: کلمه "دائم" به صورت یک‌دست و بدون فاصله نوشته می‌شود. از نوشتن آن به شکل "دائماً" (با ضمائم) و یا "دائم" به صورت جدا خودداری کنید.

2. جایگاه در جمله: "دائم" معمولاً به‌عنوان قید در جملات مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند در ابتدا، وسط، یا انتهای جمله قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • "او دائم در حال یادگیری است."
   • "دائم باید مراقب باشید."

3. استفاده از آن در اصطلاحات: "دائم" می‌تواند به همراه دیگر کلمات نیز به کار رود. مثلاً "دائم‌المزاج"، "دائم‌الخمر" و غیره.

4. توجه به تلفظ: تلفظ صحیح کلمه "دائم" به شکل [dʌːɪm] (دا-ئم) است. این نکته در هنگام صحبت کردن مهم است.

5. مفاهیم مشابه: در برخی موارد، ممکن است واژه‌های مشابهی مانند "همیشگی" یا "پایدار" به کار رود. اما "دائم" به طور خاص معنای خاص خود را دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "دائم" به درستی در متون فارسی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دائم" در جملات آمده است:

1. او همیشه در تلاش است تا دانش خود را به‌روز نگه‌دارد و نگرش‌هایش را دائم بهبود بخشد.
2. اینگونه فعالیت‌ها به ایجاد روابط دائم و پایدار کمک می‌کند.
3. ما به دنبال یافتن یک راهکار دائم برای حل این مشکل هستیم.
4. او به دلیل کار دائمش، وقت آزاد زیادی ندارد.
5. تصویر زیبا و دائمی از طبیعت در ذهنم نقش بسته است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!