در زبان فارسی، ترکیب "دائم الخمر" به معنی فردی است که به طور مداوم و دائمی الکل مصرف می‌کند. برای نگارش این ترکیب و رعایت قواعد فارسی و نگارشی می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. فارسی‌نویسی: این ترکیب به صورت «دائم‌الخمر» نوشته می‌شود. در اینجا، بخش «دائم» به معنی دائمی است و «الخمر» به معنی شراب و الکل.

2. فاصله‌گذاری: لازم است توجه داشته باشید که هیچ فاصله‌ای بین «دائم» و «الخمر» وجود ندارد. این دو کلمه به هم چسبیده و به عنوان یک ترکیب استفاده می‌شوند.

3. نقطه‌گذاری: اگر این ترکیب در میانه یک جمله قرار گیرد، توجه به نشانه‌های نگارشی در جمله نیز مهم است. مثلاً در پایان جملات (به خصوص جمله‌هایی که به ذکر مثال ختم می‌شوند) از نقطه استفاده می‌شود.

4. قواعد نحو: این ترکیب معمولاً به عنوان صفت و در توصیف افراد به کار می‌رود. مثلاً می‌توان گفت: "او یک دائم‌الخمر است."

5. معادل‌ها: در مواردی می‌توانید از معادل‌های دیگر مثل «الکلی» یا «معتاد به الکل» استفاده کنید، اما بسته به سیاق گفت‌وگو، «دائم‌الخمر» اصطلاح خاصی محسوب می‌شود.

با رعایت این نکات می‌توان از ترکیب «دائم‌الخمر» به درستی و به شیوه‌ای نگارشی استفاده کرد.

1. او به خاطر رفتارهایش، به عنوان یک دائم الخمر در محله شناخته شده است.
2. زندگی یک دائم الخمر پر از چالش‌ها و مشکلاتی است که بر روابط اجتماعی‌اش تأثیر می‌گذارد.
3. خانواده‌اش تلاش کردند تا او را از دام دائم الخمری نجات دهند، اما این کار بسیار سخت بود.