کلمه "داریه الحدیث" به نظر می‌رسد که شامل دو بخش است: "داریه" و "الحدیث". برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی این عبارت، به نکات زیر توجه می‌کنیم:

1. نحو و تشکیل کلمات:

   • "داریه" به معنای "دارنده" یا "دارا" است که می‌تواند به عنوان صفت یا اسم مورد استفاده قرار گیرد.
   • "الحدیث" به معنای "حدیث" و اشاره به گفتار یا روایات دینی دارد.

2. استفاده از الفاظ عربی در فارسی:

   • در زبان فارسی، به ویژه در متون دینی و مذهبی، الفاظ عربی به وفور استفاده می‌شوند. "الحدیث" از این دسته کلمات است که در متون اسلامی با معانی خاص خود به کار می‌رود.

3. نگارش صحیح:

   • معمولاً در نگارش فارسی، کلمات عربی به صورت صحیح و مطابق با قواعد زبان عربی نوشته می‌شوند. به عنوان مثال، "الحدیث" به عنوان ترکیب اصلی باید به صورت صحیح و کامل نگاشته شود.

4. معنای ترکیب:

   • ترکیب "داریه الحدیث" به معنای "دارنده حدیث" یا "صاحب حدیث" می‌باشد که معمولاً در متون علمی یا مذهبی برای اشاره به کسانی که راوی یا ناقل احادیث هستند، استفاده می‌شود.
5. علامت‌گذاری:
   • در نوشته‌های رسمی و علمی، بهتر است از علامت‌های نگارشی مناسب (مانند ویرگول، نقطه و ...) برای روشن‌تر کردن معنا و ساختار جملات استفاده شود.

ترکیب "داریه الحدیث" ممکن است به عنوان نام یا عنوان خاص نیز به کار رود و در این صورت، نگارش آن باید در متن به دقت رعایت شود. برای مثال، "داریه حدیث" می‌تواند در سیاق خاصی به معنای شخصی باشد که احادیث را روایت می‌کند.