کلمه "دام ظله" برای اشاره به شخصیت‌های مذهبی و دینی در متون فارسی استفاده می‌شود و به معنای «در ظل (سایه) مقام و منزلت ایشان» است. در نگارش این عبارت، برخی قواعد و نکات مهم را می‌توان به شرح زیر بیان کرد:

1. نحوه نگارش: کلمه "دام" به معنای دام، حریم، و "ظله" به معنای سایه است. این دو کلمه معمولاً به صورت متصل و به شکل "دام ظله" نوشته می‌شوند.

2. حروف بزرگ: در متون رسمی و مذهبی، معمولاً "دام" با حرف بزرگ نوشته می‌شود، لذا باید به صورت "دام ظله" درج شود.

3. نکات نحوی: در جملات، این عبارت معمولاً به عنوان یک تعظیم و احترام به شخصیت مورد نظر استفاده می‌شود و باید در متن به جایگاه خاص خود اشاره شود.

4. استفاده در عبارات: معمولاً "دام ظله" بعد از نام شخصیت‌های مذهبی یا سیاسی آورده می‌شود، به عنوان مثال "آیت‌الله دام ظله" یا "حضرت آقا دام ظله".

5. بکارگیری مناسب: باید در نظر داشت که این عبارت بیشتر در متون دینی و رسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در مکالمات غیررسمی کمتر به‌کار می‌رود.

رعایت این قواعد می‌تواند به نگارش درست و محترمانه این عبارت کمک کند.

1. در داستان‌های قدیمی، همیشه دام ظله‌ای برای شکارچیان وجود دارد که به آنها هشدار می‌دهد مراقب مکرها باشند.
2. او با تدبیر و هوشیاری، دام ظله را که دشمنانش برای او پهن کرده بودند، شناسایی کرد و از آن عبور کرد.
3. در زندگی روزمره، ممکن است افراد با دام ظله‌های مختلفی مواجه شوند که آنها را از هدف‌هایشان دور می‌کند.