در فارسی، "دیوان محاسبات" به عنوان یک نهاد رسمی و قانونی شناخته می‌شود و بسته به زمینه‌ای که در آن به کار می‌رود، باید به چند نکته توجه کرد:

1. حالت نوشتاری: معمولاً "دیوان محاسبات" با حروف بزرگ نوشته می‌شود، به‌خصوص زمانی که به عنوان عنوان یا نام یک نهاد رسمی ذکر می‌شود (مثلاً: "دیوان محاسبات کشور").

2. علامت‌گذاری: در جملات، این عبارت باید پس از ان کاما یا نقطه‌گذاری مناسب قرار گیرد. مثلاً: "دیوان محاسبات مسئول بررسی حساب‌های دولتی است."

3. نحو: این عبارت می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌های نحوی در جملات قرار گیرد. مثلاً: "دیوان محاسبات گزارش مالی سالانه را منتشر کرد."

4. ترکیب‌های مربوط: ممکن است برای اشاره به فعالیت‌ها یا وظایف دیوان از ترکیب‌های خاصی مانند "بررسی حساب‌ها"، "نظارت مالی" و "ردیابی تخلفات" استفاده شود.

5. پیشوند و پسوند: در برخی متون، ممکن است از پیشوندها (مانند "مرکزی") یا پسوندها (مانند "دولت") برای مشخص کردن نوع دیوان محاسبات استفاده شود.

به طور کلی، حفظ دقت و رعایت اصول نگارشی در ارتباط با این کلمه می‌تواند به وضوح و تاثیرگذاری متن کمک کند.