کلمه «ذات‌الاوتر» یک ترکیب عربی است که در زبان فارسی نیز به کار می‌رود و به معنای «صاحب یا دارنده‌ اوتر» (موسیقی) است. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نحوه‌ نگارش: این کلمه به صورت «ذات‌الاوتار» نوشته می‌شود و باید دقت کنید که هریک از بخش‌های آن به درستی متصل شده و شکل صحیح ترکیب حفظ شود.

2. فاصله‌گذاری: معمولاً در زبان فارسی برای ترکیب‌های عربی که با «ذاتی» یا «صیغۀ مضاف» ساخته شده‌اند، فاصله بین اجزای کلمه وجود ندارد. به همین دلیل «ذات‌الاوتار» باید به صورت هم‌چنین نوشته شود.

3. علامت‌گذاری: اگر به عنوان نام یک کتاب، قطعه موسیقی یا اثر هنری استفاده می‌شود، معمولاً با حروف بزرگ شروع می‌شود.

4. ساختار جمله: در جملاتی که این واژه به کار می‌رود، باید به تناسب با ساختار جملات فارسی از فعل و اسم و صفت مناسب استفاده کنید.

5. معنی و سیاق: هنگامی که این واژه در محتوا به کار می‌رود، بهتر است به سیاق ادبی یا فرهنگی متن توجه کنید و توضیحات لازم را ارائه دهید تا مخاطب با مفهوم آن بیشتر آشنا شود.

به طور کلی، نگارش و استفاده صحیح از «ذات‌الاوتار» نیازمند توجه به اصول نگارش و قواعد زبان فارسی و عربی است.