راحت طلبی

کلمه "راحت‌طلبی" از دو بخش "راحت" و "طلب" تشکیل شده است. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

1. فصل‌نامه‌ای: کلمه "راحت‌طلبی" به صورت یک واژه ترکیبی نوشته می‌شود، بنابراین باید بین "راحت" و "طلب" علامت فاصله و کوتیشن حرف "ـ" (مانند "راحت‌طلبی") قرار داده شود.

2. معنی و استفاده: "راحت‌طلبی" به معنی تمایل به راحتی و دوری از زحمت و تلاش است. در جملات می‌توان از این کلمه به شکل زیر استفاده کرد:

   • "راحت‌طلبی می‌تواند مانع از پیشرفت فرد شود."
   • "بسیاری از افراد، به دلایل مختلف، به راحت‌طلبی روی می‌آورند."

3. نحو و ساختار جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم استفاده شود. می‌توان آن را به آسانی در جملات هویتی، توصیفی و فعل‌محور قرار داد.

4. نکات نگارشی: اگر این کلمه در متن طولانی‌تری به کار می‌رود، باید در نظر داشته باشید که خواننده باید با مفهوم کلی جمله آشنا باشد تا از معنای "راحت‌طلبی" به درستی استفاده کند.

با رعایت این موارد، می‌توانید از کلمه "راحت‌طلبی" به شکل صحیح و مؤثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.