کلمه «اذن دخول» به معنای اجازه ورود است و در زبان فارسی به صورت خاصی استفاده می‌شود. در اینجا نکات نگارشی و قواعد مربوط به این ترکیب را بررسی می‌کنیم:

1. نگارش صحیح: کلمه «اذن» به معنای اجازه و «دخول» به معنای ورود است. این دو کلمه باید در کنار هم و به صورت صحیح نگاشته شوند.

2. فاصله‌گذاری: بین دو کلمه «اذن» و «دخول» باید فاصله وجود داشته باشد.

3. کتابت رسمی: در متون و نوشته‌های رسمی، عبارت «اذن دخول» باید به صورت کامل و صحیح بدون اشتباه تایپی نوشته شود.

4. آوردن در متن: زمانی که از «اذن دخول» در متن استفاده می‌شود، بهتر است قبل از آن زمینه استفاده (مانند مکانی که افراد باید اجازه ورود بگیرند) توضیح داده شود.

5. تطابق با قواعد زبان فارسی: عبارت «اذن دخول» به عنوان یک اصطلاح مذهبی و حقوقی استفاده می‌شود و بنابراین باید با توجه به زمینه‌های کاربرد آن نگارش شود.

6. استفاده در محاورات: در محاوره‌های روزمره یا غیررسمی، از این عبارت کماکان می‌توان استفاده کرد، ولی ممکن است به شکل‌های غیررسمی‌تر و غیرکلاسیک‌تر نیز بیان شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت «اذن دخول» به درستی استفاده کنید.