کلمه "رنج‌آور" ترکیبی است که شامل یک کلمه اصلی (رنج) و یک پسوند (آور) است. این کلمه به معنای چیزی است که منجر به رنج یا زحمت می‌شود. در نگارش کلمه "رنج‌آور"، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه را با کسره بین دو بخش آن بنویسید: "رنج‌آور".
2. تکیه‌گذاری: هنگام تلفظ، بر بخش اول (رنج) تکیه می‌شود.
3. قلم‌گیری: در متون رسمی و ادبی، از واژه‌های ترکیبی استفاده کنید که معنای واضح‌تری دارند و به فهم بهتر کمک می‌کنند.

به علاوه، در استفاده از این کلمه، دقت کنید که در متن، بافت واژه مناسب باشد. به عنوان مثال، می‌توانید از آن در جملات زیر استفاده کنید:

• "این وضعیت به‌طور خاص رنج‌آور است."
• "خواب کم می‌تواند رنج‌آور باشد."

به طور کلی، در نوشتن و استفاده از "رنج‌آور" باید به قواعد نگارشی و املایی زبان فارسی توجه کنید.