کلمه "رنج افکندن" در زبان فارسی به معنای ایجاد درد و رنج برای کسی است. در بررسی قواعد نگارشی و دستوری این عبارت، نکات زیر قابل توجه است:

1. فعل: "افکندن" از ریشه "افکند" است که به معنای قرار دادن یا ایجاد کردن است. این فعل به صورت «رنج افکندن» به کار رفته که نشان‌دهنده عمل ایجاد رنج است.

2. قید کلمات: در جملاتی که از این ترکیب استفاده می‌کنید، می‌توانید با استفاده از قیدهای مناسب، شدتِ رنج یا زمان و مکان آن را مشخص کنید. مثلاً: «او بارها رنج افکند.»

3. نحو: این عبارت به‌عنوان یک ترکیب فعلی استفاده می‌شود و می‌تواند در جملات مختلف به‌کار رود. برای مثال: «دشمنان همیشه رنج افکندند.»

4. اوزان و ساختمان جمله: هنگام نوشتن جملات، توجه به هماهنگی فعل با فاعل و مفعول اهمیت دارد. مثلاً: «تجاوز به حقوق دیگران، رنج افکندن به آن‌هاست.»

5. نکات معنایی: بهتر است در استفاده از این عبارت، به زمینه و مفهوم فراوانی که ممکن است ناشی از رنج باشد، توجه کنید. رنج می‌تواند به معنای عواطف منفی، مشکلات یا رنج‌هایی باشد که فرد دچار آن می‌شود.

به‌طور کلی، نگارش صحیح و معنادار این ترکیب نیازمند دقت به ساختار جملات و نوع ارتباط بین کلمات است.