کلمه "آبلهء فرنگی" به معنی نوعی بیماری پوستی است که در زبان فارسی به کار می‌رود. در نوشتار فارسی، رعایت قواعد نگارشی اهمیت ویژه‌ای دارد. در زیر به برخی از این قواعد در ارتباط با کلمه "آبلهء فرنگی" اشاره می‌شود:

1. حروف ‌نوشتاری: واژه‌ها باید به درستی و با حروف صحیح نوشته شوند. لفظ "آبله" باید با "الف" و "ب" و "ل" و "ه" نوشته شود.

2. علامت جداسازی: در فارسی، برای بیان نوع خاصی از یک چیز، می‌توان از علامت "ء" استفاده کرد. در اینجا "آبلهء" نشان‌دهنده‌ی نوع خاصی از آبله است.

3. فاصله: بین "آبلهء" و "فرنگی" باید یک فاصله وجود داشته باشد. بنابراین نوشتار صحیح به شکل "آبلهء فرنگی" خواهد بود.

4. علامت‌گذاری: در برخی موارد، ممکن است برای واضح‌تر شدن نوشتار، از ویرگول یا دیگر علامات نگارشی استفاده شود، اما در این مورد خاص، نیازی به آنها نیست.

5. نکات لغوی: کلمه "فرنگی" به معنای اروپایی یا خارجی است و به نوع بیماری خاصی اشاره دارد. این کلمه نیز باید درست و بدون تُنُن‌های غیرضروری نوشته شود.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از واژه "آبلهء فرنگی" به درستی استفاده کنید.