کلمه "اردو زدن" یک عبارت فارسی است که به معنای برپایی یا برپا کردن اردو (مخ Camps) به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این عبارت و نحوه نگارش آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. استفاده از پیشوند و پسوندها: در زبان فارسی، واژگان با پیشوندها و پسوندهای مختلف برای تغییر معنا یا ایجاد فعل‌های جدید ترکیب می‌شوند. "اردو" به معنی مکان برپایی و "زدن" به عنوان فعل، نشان‌دهنده عمل برپایی است.

2. قید زمان: برای مشخص کردن زمان برپایی اردو، می‌توان از قیدهای زمان مانند "امروز"، "فردا"، "هفته آینده" و غیره استفاده کرد. مثلاً: "ما فردا اردو می‌زنیم."

3. مکانی که اردو زده می‌شود: می‌توان به مکانی که اردو در آن برگزار می‌شود اشاره کرد. مثلاً: "در کوهستان اردو می‌زنیم."

4. نگارش صحیح: این عبارت بایستی به صورت درست و به گونه‌ای که مفهوم آن منتقل شود، نگارش یابد: "اردو زدن".

5. توجه به مخاطب: هنگام استفاده از این عبارت، بیان واضح و روشن اهمیت دارد تا مخاطب به درستی مقصود شما را درک کند.

به طور کلی، "اردو زدن" به صورت صحیح به کار برده شده و با توجه به قواعد زبانی و نگارشی می‌توان از آن در جملات مختلف استفاده کرد.